Abby Lavie: racka's en Wallliser Schwarznase.
Racka's, Wallliser Schwarznase.
14 september:
We zijn voorstander van begrazen met minimale bezetting. Een koe heeft bij ons drie hectare natuurgebied tot beschikking. Schapen hebben iets minder. Maar zo kunnen zij het hele jaar door begrazen. De meeste dieren blijven ook lopen waar ze staan tot hun dood. Natuurlijk komt het wel eens voor dat ik eentje moet halen vanwege ziekte, maar dit is echt sporadisch. Deze groep rammen van vandaag waren door het schrikdraad heen gesprongen: prachtig terrein hebben ze, dus moesten we ze even opzoeken, maar ze staan weer in het veld.
Abby is in haar element, we waren 8 schapen kwijt. Mevrouwtje heeft ze weer gevonden! Nu nog richting kraal krijgen. Dat wordt een lastige operatie.Aangezien de schapen nu op drijvend veen lopen en ik daar dus niet kan komen. 8 schapen is meteen de hele groep: onze kuddes zijn niet zo heel groot. De kleinste is 4 schapen en de grootste een stuk of 50.
We hebben Drentse Heide schapen gekruist met racka's, vanwege dat ze dan meer berenklauw eten. Daarvan hebben we de mannen en vrouwen apart lopen. Dan kunnen we zien wat het verschil is. Je ziet toch duidelijk dat de mannen meer berenklauw eten dan de vrouwen. Maar voor de rest houden we soort bij soort. Ieder soort heeft zijn eigen terrein.
Maar we hebben ook 100 procent Drenten en 100 procent racka's hoor. Dit was een eenmalig iets om toch het eetpratroon te bekijken en moet zeggen deze doen het heel goed.
Onze dieren leven in het wild en zijn niet goed te vangen, dus niet scheren is wel handig.
Wol van onze schapen is wel moeilijker om te bewerken, vanwege alle takjes, doorns etc. Ze verzamelen wat af hoor in een tijd. Een Texelaar loopt in doornsee gewoon in de wei, dat wol wordt veel minder vies. We hebben veel rassen maar geen Texelaars, veelal hoorndragers.
Ik heb deze net gekocht; Dat zijn racka's. De foto waarin de schapen met elkaars hoorns verwikkeld zijn: zulke situaties kom je dus ook tegen.
Foto: dit zijn mijn schapen, Walliser Schwarznase, deze staan thuis, omdat dit een bijzonder ras in Nederland is. Walliser Schwarznase,zo heet het ras. Komt uit Zwitserland. De mijne heten Sjef (gecastreerde ram) Shaun (een ram) en Liz, een ooi. Ik heb alleen nog geen lammetjes en ze staan echt al bijna een jaar bij elkaar. Dat is wel heel jammer. Walliser Schwarznase, die moeten het gras kort houden in de voortuin, dan hoef ik niet te maaien. Deze drie heb ik dus ook gewoon voor de fun en staat ook nog eens mooi. Veel mensen in de buurt noemen ze ook wel "Pokemon" schapen.
Racka's: ook voor de begrazing, vooral in dierenweides, omdat het een mooi plaatje is en geen vervelende schaap qua karakter.
Meer schapen rassen zijn bijvoorbeeld: Drentse heide schaap, Kameroen schaap, Soays en Haarschaap, Shetlandschaap en nog meer...
Haarschaap heeft geen wol, maar echt haar: hoeft ook eigenlijk niet geschoren te worden.
Soays ruien zelf, heerlijk hoef ik dus niet te scheren.
In Drente hebben we super mooie vennen. De honden kunnen daar genoeg zwemmen. Abby pakt al het water wat ze kan.
14 september: Na een dag in Drenthe, zo zie ik haar het liefst s'avonds. En het mooie is, morgen mag ze weer. Ze ligt op de klepbank. Stomme doos verkiest elke keer de klepbank boven een zachte mand.
16 september: hoog op het stro
17 september:
Tis gelukt! Alle schapen zijn thuis!
Belangrijkste voor mij, mijn Sjeff is er weer. Gaat nu ook de begrzaing niet meer in.
