Abby Lavie

Woont in: Kantens, dat is een dorp in de gemeente Het Hogeland in de provincie Groningen in Nederland.

16 januari: Eerst bij Niek (zoon) op schoot omdat ze het toch wel eng vond. Later op de achterbank, lekker met een botje en daarna viel ze snel in slaap. Ik ben al heel blij dat ze zo rustig was in de auto: T is toch een hele rit. *Claudia heeft het super gedaan*

Ze heeft haar plekje al gevonden en kennis gemaakt met de andere honden.

De andere honden waren heel rustig met haar. En ze laat ook wel weten dat ze er is. Sjors was iets te enthousiast, en zij snauwde hem af. Sjors had meteen zoiets oke. Ze is nu zelf in haar bench gekropen om te slapen. Cato en Fiep liggen in de mand en Sjors is druk met een bot. Rust dus even: en dat allemaal in een ruimte.

Morgen gaat ze mee de schuur in. Alles stap voor stapje. Anders wordt het te veel voor een dag.

We zijn net even een stukje wezen  lopen achter de boerderij. Op afstand even kennis maken met de koeien. Ze vond het raar, maar was niet bang.

18 januari: Sneeuw was toch heel bijzonder, zeker toen er vaneens een pop boven op de bult stond. Dat moest toch even van dichter bij geïnspecteerd worden. Vandaag een rondje wei gemaakt. Toch wel vreemd, die hele grote beesten met van die rare takken aan hun kop. En dan hebben ze een draadje om de wei zitten die pijn doet. (Schrikdraad) Gelukkig wist ik precies waar mijn huis is, daar is geen prikdraad! (Schrikdraad)

19 januari: We staan te wachten op de boot van Texel naar het vaste land.  Eerste keer naar Texel! Dat zal vast vaker gebeuren, want hier lopen ook van die rare koeien met van die takken op hun hoofd. Vreemd genoeg heb ik vandaag niet een gezien. Spoorloos op de ruim 800 hectare. 

Nieuwsgierig ben ik zeker!

Als mijn baasje druk bezig met het ‘prikdraad’ doe ik powernapjes is de auto! En autorijden, geen enkel probleem, slapen is nu toch nog een van mijn hobby’s! 

27 januari: Donderdag mag ze hier naar de prikjesdokter. Op een boerderij met grote binnenplaats en schuur en wat heeft ze zich vermaakt. Allemaal nieuwe dingen. En heel veel sneeuw!!! Ze had al snel door dat sneeuw leuk is om door heen te racen, ballen drukken met je neus! En de schuur, een grote speelplek om overal op te klimmen en onder door te kruipen. Geen seconde is ze vervelend geweest. En, eenmaal uitgespeeld, heerlijk voor de houtkachel!

28 januari: Vandaag bij de dierenarts geweest. En goed gekeurd! Prikje gehad, en over drie weken staat de nieuwe afspraak al in de agenda. Dan krijg ik ook mijn Rabiës inenting! Nu ben ik benieuwd hoe hard mijn broertjes en zusjes zijn gegroeid. Ik weeg nu op 100 gram na tien kilo! Groeien jullie ook zo hard?

Daarna gingen we nog even naar de winkel, bij de welkoop mag ik naar binnen. Zoveel geurtjes, zoveel nieuwe dingen! Eerst maar even bij baasje in het karretje. Maar de volgende keer wil ik echt lopen hoor. 

30 januari: Hey, kijk mij nou eens. Eerst durfde ik niet heel goed de stal in, gisteren kwam ik die vreemde kakkelende kippen weer tegen. Moet er maar niks van hebben. Maar vandaag, ben ik wel de drempel over gestapt, want ik wil graag ook de pasgeboren lammetjes zien! En, hoe hoger ik zit, hoe beter het uitzicht! Dus maar even mee liften in de kruiwagen. Gelukkig hoef ik nog niet veel van mijn baasje, maar mag wel, dus durf ik steeds meer! Het leukste tot nu toe in de stal is mijn baas mee helpen met de kuilbaal uit elkaar te trekken, zodat de kruiwagen sneller gevuld is, en dan kan ik weer mooi mee rijden! 

Februari:

2 februari: Gisteren kwam ik toch wat tegen! Lag er zomaar een dikke boom in het veld. Mijn baasje zei nog, we gaan even naar de schapen naar Rolde toe, das leuk! Hoezo leuk, als ik toch zulke opstakels tegen kom, is dat niet grappig. Want ik ben klein en de boom is groot. En toch....... mijn baasje heeft me erover geklets, stoer joh! En tis ook nog eens gelukt. 

Vandaag naar de Gasterse duinen, dat ligt in Drenthe. Mijn baasje moest daar even een stukje maaien, dan kon ik even snel een power napje in de auto doen voordat we naar de duinen toe zouden gaan en kijk mij nou, ik kan mij zelf uitlaten, en die hunebed, geen enkel probleem. Daar kan je mooi op klimmen en klauteren!

6 februari: Een druk weekje, dat kan je wel zeggen. Maandag wezen maaien en struinen tussen de duinen. Woensdag naar Texel om daar alle koeien te vangen, en vrijdag schapen vangen in Gouderak. Tussen door druk in de weer op de boerderij. Heb heel Nederland dus wel weer gezien. Heb het ook wel gehad, tis nu weekend. Vandaag nog even wezen shoppen bij de welkoop, en nu de chill modus aan. 

10 februari: Zoals je ziet, bij ons in Kantens ligt helemaal geen sneeuw. Beetje jammer wel. Ik vind sneeuw juist hartstikke leuk. Gelukkig had ik in Duitsland al heel sneeuw gezien. Vandaag gingen we een rondje projecten leeuwarden. Zoals je ziet ligt daar iets meer sneeuw dan bij ons in Kantens. Dikke koeien hebben we daar! Alleen zijn ze iets kleiner dan de Schotse hooglander op stal. Mijn baasje zei dat dit Dexters zijn. Gekke koeien, bijna teckel koeien.

Ps, ik heb van de week geholpen met de schaapjes van de ene stal naar de andere stal te zetten, spannend hoor! Gelukkig heeft mijn baasje lange benen waar ik tussen kan staan als ik het niet meer zie zitten. 

12 februari: Oké, held dat ik ben. Gisteren mee geweest met koeien vangen. Hebben ze daar van eens dieren lopen met hele lange nekken en een bolletje wol. Mijn baas zei dat zijn alpaca’s en die zijn niet leuk. Dus blijf maar bij mij. Had het allang geschoten natuurlijk. Die beesten gieren en spugen, niet leuk. Maar kalfjes, die vind ik wel leuk hoor. Vooral als ze nog heel klein zijn.

Vandaag een rondje Drenthe gemaakt, en daar lag echt veel meer sneeuw als bij ons! En...jaja, ijs! Das nog veel leuker!

Abby Lavie 11.9 kilo (18 februari)

Maart:

1 maart: Ik heb een mand, ik kan een mand delen met de andere hondjes, ik kan in de bench slapen. Maar ik vind het leuk om mijn baasjes te laten schrikken. Dus lig ik nu op de klepbank te slapen, dat had ze niet verwacht. Ik verbaas me er steeds over waar ik haar tegen kom. Laatst stond ze boven op een bult stropakken die onze werknemer net van zolder af had gegooid. In Duitsland is vooral de rugleuning van de bank favoriet. Die staat namelijk midden in de kamer en kan ze alles overzien, zowel de kamer als de keuken. Vanmiddag heeft ze goed geholpen, moest even een kalfje en drie schapen naar binnen zetten. Kan dat prima alleen, maar heb bewust een stapje minder hard gezet, om te zien wat zij deed. Ging super!

6 maart: stukje wild zwijn, ze liep van de week alweer tegen het prikdraad aan. Gewoon te enthousiast. Fiep en Cato waren ook mee de wei in. Alleen zijn die een stuk kleiner en weten wat prikdraad is na drie keer een schok. Al doende leert men. Ze piept wel even hoor. Maar hersteld ook weer snel. Na vijf minuten was ze alweer aan het takken sjouwen in de wei.

9 maart: Zo kan ik het echt veel beter zien hoor baasje! Ga jij maar even aardappelen schillen, dan hou ik de kalfjes wel in de gaten.

16 maart: gewicht 13.4 kilo

17 maart: Baas, ik moet even bijkomen hoor. Zal je het even vertellen, mijn hart doet nog steeds BOEMboemBOEM! Wat ben ik gesschrokken! waarom gaat Liesje (een van de boerderij katten) ook liggen te slapen op de mestbult. Ik heb haar echt nooit gezien, anders was ik toch niet op haar gesprongen toen ik achter de frisbee aanging. (Alles is goed hoor met beide, alleen zijn ze beide heel erg geschrokken) Liesje lag lekker in het zonnetje op de mestbult en Baasje heeft haar daar ook nooit gezien. Abby Lavie ook niet, maar ze zijn alweer vriendjes.

Boerderij katten: Saartje en Liesje, die zijn voor de muizen uit de schuur te houden.

Baasje: Liesje lag dus te slapen op de mestbult, Had ik nooit gezien, anders had ik de andere kant wel op gegooid.

19 maart: heel af en toe moet mijn baasje een zaag klus doen. Gevaarlijk werk wel, maar ik pas heel goed op haar! (ze kan daar niet weg hoor, ze zit vast aan het berkje achter haar zolang ik zaag. Daarna mag ze weer los, mijn jas ligt op de grond en hoor haar nog niet klagen.)

26 maart: ik ben bezig met tanden wisselen, vooral de laatste dagen veel knagen en kauwen. Druk aan het wisselen.

27 maart: Hoi even een vraagje: wat voor halsband gebruiken jullie bij de honden? Ben geen voorstander van een halsband. Omdat ze er ook mee vast komen te zitten, maar doordat Abby vooral veel bij mij in de schuur en veld is, wil ik graag dat ze haar penning bij zich heeft. Nog een voordeel van de penning is dat die lawaai maakt, dus hoor ik wat ze doet en waar ze is: Abby loopt geruisloos, je hoort haar echt niet. Ze heeft nu een smalle om, maar die gaat onder haar vacht zitten. En dat ziet er niet mooi eruit. Dankjewel alvast! - Vida en Yada, hebben een halsband van "petsplace" is een zwarte halsband met click om dicht te maken. We horen de penning nauwelijks en je kunt daarom beter een belletje erbij doen: net als een kat!

Ik schrok me vanmorgen echt de blubber. Had het kalfje even melk gegeven en Abby was mee in de schuur, maar had haar halsband nog niet omgedaan. Sta bij de deur, roept Abby hier, draai me om, zat ze al achter mij! Dus hoor haar echt niet lopen! Terwijl de penning hoor ik wel. Belletje is misschien handig inderdaad. Ik gebruik met wandelen als ze vast moet een jachtlijn, is puur om in de auto vast te zetten en voor haar penning. Tuigje ben ik geen voorstander van, want dan kan ze vaster komen te zitten. Maar snap wel als je in een "normaal" huis woont, dat je hem wel wil en kan gebruiken. Ik zal eens kijken bij Petsplace.

Ik denk ook niet dat Abby lavie weg zal lopen, maar je weet nooit. Die is altijd veel te bang dat ze iets mist! Ik heb haar ook 90 procent los hoor, maar soms moet ze gewoon even vast.

Ondeugend kunnen ze zeker zijn! Maar ook heel lief, waar ze super mee omgaat is het pasgeboren spul hier. Of het nu lammetjes zijn of kalfjes, ze benaderd ze aldoor met heel veel rust en liefde. Terwijl ze best fel kan zijn als het om een koppel volwassen schapen of koeien gaat. Ze heeft gisteren meegeholpen een kalf terug te zetten bij de koeien en dat ging super goed. net alsof ze het in kan schatten wat ze moet doen.

De poezen hier zijn niet zo onder de indruk van Abby, die blijven zitten. Frustreert Abby wel eens, maar die heeft pech! Enige dieren waar ze niet van houdt zijn de varkens en de wilde zwijnen. Die zijn maar raar. Snap ik wel! De oehoes vind ze reuze interessant, maar weet dat ze niet te dicht in de buurt moet komen. We hebben ze in de schuur in een grote kooi: geboren in gevangenschap, kunnen niet uitgezet worden. Het voeren, doet Nick, mijn middelste zoon, ik zelf ben een keer gegrepen, toen zei hij: mam, ik doe het in vervolg wel. Abby is banger voor de schapen dan voor de oehoes: vreemd "kind" wel! We hebben alpaca's, maar dat zijn niet mijn vrienden maar Abby dacht daar anders over en die moest ze even van dichtbij inspecteren..

Dit is op dit moment haar grootste vriend hier: Gerard, kalfje van een weekje oud, moeder had geen melk, dus nu zijn wij aan de beurt om hem groot te krijgen. Daar heeft Abby geen problemen mee.

30 maart: mee op klus, brug bouwen #Foxholstermeer

Ze zwemt nog niet echt, waar ze kan lopen vindt ze prima. van mij hoeft dat ook nog niet, water is best koud. Ze gaat tot ongeveer buik diepte. Takken en riet uit het Foxholstermeer aan het halen. Is ze mooi druk mee. Voordeel is dat ze straks mooi moe is en ze laat de koeien met rust die hier lopen. Ze blijft wel keurig bij mij in de buurt: Das ook fijn!

3 april: Wat jij kan, kan ik ook! Abby en Cato. Maxi en mini, maatjes, Vrolijk Pasen! Abby zit daar heel graag, kan ze alles overzien. Dit is echt een eenheid tegenwoordig, wel grappig, want Cato, kan Abby dus gewoon aan, ondanks dat ze zo klein is. Bij de trampoline, daar kan ze niet bij, daar mag ze alleen komen als ik erbij ben. Daar loopt het flessen kalfje en een hoog drachtige ooi namelijk. Ze heeft voor thuis nog een heel stuk gras land om te vliegen, maar eenmaal uitgevlogen gaat ze altijd op de tafel zitten. het is ongekend waar ik haar soms tegen kom qua hoogte. Zelfs de hooizolder gaat ze heen en dat is gewoon een metalen trap met gaten. Ze weet ook heel goed dat ze niet in de wei mag komen, als ik er niet bij ben. En daar is schrikdraad, is ze niet heel gecharmeerd van.

Van de week mee gehad op vee controle, dode beesten opzoeken krijgt ze van mij een tien plus voor! Ze zoekt eigenlijk vanuit zichzelf al, begon hier al met brengen van dode muizen of vogeltjes. In het veld niet anders. Grotere dieren zoals een geit of een koe bijvoorbeeld, gaat ze altijd eerst tegen aan tikken, met haar poot. Beweegt het niet, dan blaft ze. Doet ze eigenlijk vanuit zichzelf, heel goed dus en dan beloon ik haar. Ze heeft er echt lol erin. En scheelt mij een hoop zoek werk als we een melding krijgen. Wat ook fijn is, dat ze gewoon niet wegloopt. Misschien komt dat nog, maar ze blijft altijd in een circel van 50 meter bij mij. Ook als ik haar niet zie. Als ik commanda hier geef komt ze heel vlug naar mij toe, want dat betekent lekkers!